لزوم پيوستن ايران به پرتكل اختياري ميثاق حقوق مدني وسياسي ( كميته حقوق بشر ) تهيه شده توسط جواد مشير
حقوق بشر را مي توان به دو گروه حقوق ماهوي ( مثل حق حيات ، حق تردد ، حق ازادي بيان ) و حقوق رويه اي تقسيم كرد . حقوق رويه اي حقوقي است كه سازوكار هاي مناسب براي حمايت و وتضمين حقوق ماهوي را تامين مي نمايد . اين حقوق به اندازه حقوق ماهوي ارزشمند و حياتي هستند . حق بهره مندي از وكيل ،اصل برائت ،دادرسي عادلانه و رسيدگي به جرائم در دادگاه هاي علني از جمله مصاديق حقوق رويه اي است . هدف و وظيفه دادگاه هاي ملي تضمين واجراي اين حقوق مي باشد . اگر علم حقوق و مديريت دستگاه قضا را يك علم مدرن بدانيم و از روش علمي استقرائي (از جزئ به كل رسيدن ) براي تجزيه و تحليل عوامل موثر بر ان استفاده نمائيم ، تجربه علمي بشري را مفيد وارزشمند دانسته ، و در پي استفاده از ان باشيم ،مزاياي پيوستن ايران به كميته حقوق بشر سازمان ملل متحد را سودمند وحتي حياتي خواهيم يافت .
تجربه و شواهد علمي نشان داده است ، كه كشور هاي كه به اين كميته پيوسته اند ، توانسته اند دستگاه قضائي عادلانه تري را اداره نموده ، و وجود عدالت را در دستگاه قضا خود بهتر اثبات نمايند .از انجا كه معتقدم پيوستن ايران به كميته حقوق بشر سازمان ملل باعث رفع بسياري از نا بساماني هاي كشور عزيزمان خواهد بود ، تصميم به تحقيق در اين زمينه گرفتم . براي شروع كار به تر جمه بعضي از پر ونده هاي كميته حقوق بشر اقدام نمودم .اولين پرونده مربوط به كشور دوست و همزبان مان تاجيكستان عزيز مي باشد . در ابتدا ترجمه كامل متن اين پر ونده كه از سايت كميته حقوق بشر دريافت شده است ارائه مي گردد .و در پايان پايان نكاتي مورد برسي قرار خواهد گرفت .
كميته حقوق بشر سازمان ملل متحد
Tajikistan - CCPR/C/89/D/1108 &1121/2002 [2007] UNHRC 12 (3 April 2007)
Distr. GENERAL
CCPR/C/89/D/1108 &1121/2002 3 April 2007
Original: ENGLISH
Communications Nos. 1108/2002 and 1121/2002 : Tajikistan . 03/04/2007 .
CCPR/C/89/D/1108 &1121/2002 . ( Jurisprudence )
Convention Abbreviation: CCPR
Human Rights Committee
Eighty-ninth session
12 - 30 March 2007
پيوستها :
نظريه كميته حقوق بشر با توجه به پاراگراف 4 ماده 5 پرتكل الحاقي كنوانسيون حقوق مدني وسياسي
جلسه هشتاد ونهم
ارساليه شماره :1108/2002 و 1121 /2002
دادخواهي شده بوسيله :اقاي مخمدين كريمف Makhmadim Karimov و اقاي امون نورستو Amon Nursatov (در شورا حضور ندارند )
قرباني ادعائي :ادمير كريمف ( پسر مخمدين كريمف ) ،سادبرر عسكرف Saidabror Askarov ، عبدل مجيد دولتف Abdumadzhid Davlatov و نظر دولتف Nazar Davlatov (برادر نورستو وپسر عموي ديگران )
دولت مربوطه :تاجيكستان
تاريخ ارساليه : به ترتيب 16 اگست و 24 سپتامبر 2002 (دادخواست اوليه )
كميته حقوق بشر تاسيس شده بر مبناي ماده 28 ميثاق بين المللي حقوق مدني سياسي ،
جلسه مورخه 27 مارس 2007 ،
ارساليه شماره 1108/2002 و1121/2002 به كميته حقوق بشر از طرف ادمير كريمف ، سادبرر عسكرف ، عبدل مجيد دولتف و و نظر دولتف بر مبناي پرتكل الحاقي ميثاق حقوق مدني سياسي تسليم شده ،
تمامي اطلاعات مكتوب ارائه شده توسط ارساليه خواهان ودولت مربوطه به شرح ذيل ملاحظه گرديده است .:
نظريه بر مبناي پاراگراف 4 ماده 5 پرتكل الحاقي
1 – 1 اولين خواهان مخمدين كريمف ،تبعه و متولد1950 تاجيكستان مي باشد كه دادخواستي را به نفع پسرش ادمير كريمف تبعه ومتولد 1975 تاجيكستان ارائه كرده است .
دومين خواهان اقاي نورستف تبعه ومتولد سال 1958 تاجيكستان دادخواستي را از طرف برادرش سادبرر عسكرف (1) وپسرعموهاي خود عبدالمجيد دولتوف و نظر دولتف ، كه هر دو متولد 1975 تاجيكستان مي باشند ارائه كرده است . در زمان ارسال دادخواست هر چهار قرباني در انتظار حكم اعدام بودند كه توسط شعبه نظامي دادگاه عالي در مورخه 27 مارس 2002 صادر گرديده بود . هر دو خواهان ادعا ي نقض حقوق قربانيان بر مبناي پاراگراف 1 و2 ماده 6 ،ماده 7 ، پاراگراف 1و2 ماده 9 ، ماده 10 و پاراگراف 1 و3 ماده(g)و(e)ميثاق را دارند. . خواهان دوم همچنين ادعاي نقض پاراگراف 3 ماده 14 (b ) و(d ) در مورد برادرش كريمف را دارد .
1.2 بر مبناي ماده 92 نظام نامه داخلي ، در زمان ثبت مراسلات كميته از طريق مخبر ويژه ي مراسلات جديد و ورويه داخلي خود ،از دولت عضو درخواست توقف اعدام قربانيان در زمان برسي كميته را كرد .متعاقبا دولت عضو اعلام نمود كه حكم اعدام قربانيان به 25 سال زندان تقليل يافته است .
حقايق ارائه شده توسط خواهان ها
2.1 در 11 اوريل 2001 حدودا"ساعت 8 صبح خبيب سنگينف Khabib Sanginov معاون اول وزير كشور تاجيكستان به ضرب گلوله در خودرويش در حوالي منزلش كشته شد دو محافظ وي وراننده هم به قتل رسيدند . هفت نفر در سال 2001 از جمله قربانيان ادعائي دستگير شدند .
مورد ادامير كريموف
2.2 ادميركريمف در تاريخ نا مشخصي در اوائل ژوئن 2001 به اتهام اقدام تروريستي بوسيله با جلب دفتر دادستاني تاجيكستان كه به مقامات فداسيون روسيه ارسال شده بود ، در مسكو ، دستگير گرديد .
2.3 او به مدت دو هفته در ساختمان وزارت كشور در شهر دوشنبه زنداني گرديد . خواهان ادعا ميكند كه ساختمان براي بازداشت طولاني مدت مناسب نبوده است و حد اكثر مجاز براي بازداشت در ان مكان 3 ساعت بوده است ، دو هفته بعد به يك مر كز بازداشت موقت منتقل گرديد .(زمان دقيق مشخص نشده است )او در انجا براي 2 ماه به -جاي بازداشت قانوني حد اكثر 10 روزي - نگهداري گرديد او سپس به مركز باز جويي وبازداشت شماره 1 در شهر دوشنبه منتقل گرديد ، اما به صورت سيستماتيك به وزارت كشور برده شد ومتحمل بازجوئيهاي طولاني مدت در طي همه روز كه اغلب به شب هم ميكشيد گرديد ، غذا به اندازه كافي به او داده نمي شد و بسته هايي را كه خانواده اش براي او ارسال ميكردند به دست او نمي رسيد .
2.4 در 11 سپتامبر 2001 پسر خواهان به صورت رسمي متهم به قتل عمد خشونت اميز به همراه ضرب وشتم ، دزدي مسلحانه و انفجار به صورت سازمان يافته ، داشتن سلاح گرم و مواد منفجره ي غير قانوني ونابودي عمدي اموال گرديد .
2.5 در طي بازجويي هاي اوليه پسر خواهان مورد شكنجه قرار گرفت ، تا مجبور به اعتراف به جرم گردد . مورد ضرب و شتم قرارگرفت ، با لگد به كليه هايش زده و با باتون كتك خورد . به صورت ادعايي شك الكتريكي دريافت كرد ، با استفاده از دستگاه الكتريكي مخصوصي كابلي به اعضاي مختلف بدنش متصل شد ( كابل به دنداندهايش و همچنين به اندام تناسلي متصل گرديد ) و شك الكتريكي در يافت كرد . بر طبق گفته ي خواهان يكي از شكنجه گران پسرش IR مدير سازمان تحقيقات جنايي دوشنبه بود . پسرش همچنين تهديد گرديد كه اگر به جرم اعتراف نكند ، خانواده اش نيز دستگير خواهند گرديد اين تهديد ات توسط پسرش جدي تلقي شدند ، چرا كه او مي دانست كه دو برادرش وپدرش قبلا" در اوريل دستگير شده بودند و در 28 مي 2001 ازاد گرديدند . در اين شرايط او اعتراف كرد و اعتراف نامه اي را امضائ كرد .( تاريخ دقيق ارائه نشده است )
2.6 خواهان اظهار مي دارد كه هيچ يك از وابستگانش نتوانستند پسرش را ملاقات كنند و تنها دو ماه بعد از بازداشت اوليه اش ، در زمان تحقيقات اوليه در حضور ماموران تحقيق ، خانواده اش توانستند با او ملاقات داشته باشند.
2.7 بر طبق گفته خواهان ماموران تحقيق ، عمليات تحقيق از قبل مشخص شده اي را برنامه ريزي كرده بودند ، انان دو روز قبل از باز سازي صحنه جرم ، پسرش را به صحنه جرم برده و براي او توضيح داده اند كه كجا بايستد و چه بگويد و او را به افرادي كه بعدا" بر عليه او شهادت داده اند نشان داده اند . سپس او مجبور گرديده است در حضور 24 مامور تحقيق باز سازي صحنه جرم را انطور كه مجبور شده بود ، انجام دهد . او اجبارا" همه اعمالي را كه به او دستور داده بودند انجام داد.
2.8 خواهان اظهار مي دارد كه براي پسرش وكيلي توسط ماموران تحقيق در هنگام تحقيقات اوليه انتخاب گر ديده است ، اما وكيل خنثي عمل كرده است و اغلب غائب بوده است . به اين دليل دو ماه بعد از تحقيقات اوليه خواهان به صورت شخصي وكيلي را استخدام كرده است ، تا وكالت پسرش را به عهده بگيرد . پسرش به صورت ادعايي بلا فاصله اعتراف خود را پس گرفته است و اظهار داشته است كه اعترافات را تحت شكنجه انجام داده است . ماموران تحقيق وجود ونوار ويديئويي تكذيبيه اعترافات را انكار ميكنند ، ومتن مختصري را در پرونده ثبت كرده اند .
2.9 تحقيقات اوليه در 25 نوامبر 2001 پايان يافت . پرونده درمدرسه دادگاه عالي نظامي (3) ، از 8 ژانويه تا 27 مارس 2002 مورد برسي قرار گرفت . در 27 مارس 2002 همه ي قرباني هاي ادعايي محكوم به مرگ گرديدند . خواهان ادعا ميكند كه دادگاه پسرش منصفانه نبوده است و دادگاه جانب دارانه عمل كرده است . او براي اثبات ادعاي خود اظهار مي دارد كه:
(a ) دادگاه از باز كردن دستبند هاي متهمين اجتناب كرد ، در نتيجه از يادداشت برداري انان جلو گيري شده است ، علي رغم اينكه همه ي انها در يك قفس فلزي قرار داشتند ، قرباني هاي ادعايي حق اصل برائت شان نقض گرديد به اين خاطر كه رئيس امنيت ژنرال سيد عمرو General Saidamorov اعلام كرد ، باز كردن دست متهمين غير ممكن است ، چرا كه انها جنايت كاران خطرناكي هستند و ممكن است فرار كنند .
(b ) در پايان تحقيقات اوليه پسر خواهان ، كيفر خواست تنها شامل سه اتهام بوده است . اما در اغاز دادگاه قاضي دو اتهام ديگر را هم بر عليه او اعلام كرده است . اين عمل بر طبق گفته ي خواهان نقض حق فرزندش در اطلاع يافتن از اتهامات بلافاصله پس از دستگيري مي باشد .
( c ) پسر خواهان اعترافات در دادگاه را رد كرده است ، واعلام بي گناهي نموده ، او اظهار ميدارد كه زمان انجام جنايت در شهر دوشنبه نبوده است ، اين ادعا توسط 15 شاهد تاييد شده است كه اواز 7تا 22 اوريل در منطقه پانچ panch بوده است . اين شهادت ها به صورت ادعايي مورد قبول واقع نشده است .
D) ) چندين شاهد ديگر اعترافات متفاوتي را برعليه او اعلام مي دارند .
(e ) پي گرد هاي قضائي فشارهاي را بر روي شهود آورده است ، در يك حالت پر خاشگرانه ادعايي ، وكلا محدوديت هايي را در سوال كردن از شاهدان داشته اند ، و بين انها و شهود فاصله افتاده است .
( f ) دادگاه به صورت واقعي و فعالانه شرايط ، زواياي و ابعاد جنايت را مورد تحقيق قرار داده نداده است . - ماهيت جنايت ارتكاب شده يا وجود رابطه اتفاقي بين عمل و عواقب ان .
(g ) به صورت ادعائي هيچ شاهدي نتوانسته است همدستان متهم را در دادگاه به عنوان حاضرين در جنايت شناسائي كند .
( ( h بر مبناي گفته خواهان در اين پرونده هيچ تناسبي بين جرم ومحكوميت وجود ندارد ، چرا كه انهايي كه امرين وطراحان جنايت شناخته شده اند ، حكم كمتري ( 15 تا25 سال زندان ) را نسبت به عاملين (محكوميت به مرگ ) دريافت داشته اند .
2.10 در اوريل 2009 دادگاه عالي ، دادخواست حكم 27 مارس 2002 را تاييد كرد .دادگاه عالي درخواست تجديد نظر را رد كرد (4)
مورد سيد ابرور عسكرف وعبدالمجيد ونظر دولتوف )
2.11 خواهان دوم نورستوف اظهار مي دارد كه در پي قتل سنگينف چندين مظنون دستگير شده اند ، از جمله برادرش (سيد ابرور عسگرف ) و برادر دولتوف علاوه بر كريموف .
2.12 خواهان اظهار ميدارد كه بعد از دستگيري عسگرف (تارخ دقيق اعلام نگرديده است ) وي در ساختمان وزارت كشور براي يك هفته حبس گرديده است . خواهان اعلام مي دارد كه مكان وزارت براي بازداشت طولاني مدت مناسب نبوده، در 4 مي 2001 برادرش به يك مركز بازداشت موقت منتقل شد ، بر خلاف مدت قانوني بازداشت ، تا 24 مي 2001 نگهداري شد و سپس به بازداشتگاه تحقيقات مركزي شماره يك منتقل شد در طي ماه اول بازداشت عسگر ف در ساختمان وزارت كشور باز جويي ها ي روزانه اي را داشته كه حتي در شب هم انجام ميگرفته ، يك مدرك رسمي ادعائي اعلام مي دارد كه در 4 مي 2001 تصميم به دستگيري او گرفته شد و در همان روز هم دستگير گرديد. عبدالمجيد و نظر دولتوف در 5 مي به مركز موقت بازداشت فرستاده شدند و سپس در 24 مي 2001به مركز باز جوئي شماره يك منتقل گرديدند .
2.13 خواهان اعلام ميدارد كه در طي سه روز اول حبس عسگرف و برادران دولتوف هيچ غذايي دريافت نكردند و فقط مقدار محدودي اب به انها داده شده است . غذاي داده شده به بازداشت شدگان ناكافي بوده ، و بسته هايي ارسالي توسط خواندههايشان بخاطر ممانعت مقامات به دست بازداشت شدگان نرسيده است.
2.14 خواهان اظهار ميدارد ، برادرش عسگرف مورد ضرب وشتم و شكنجه قرار گرفت ، تا او را مجبور به اعتراف به جرم كنند او به صورت ادعايي مورد شكنجه با شك الكتريكي قرار گرفت و با دستگاه مخصوصي وكابل برق در دهانش ومقعد مورد شكنجه قرار گرفت ، به دندان هايش و اندام هاي تناسلي شك الكتريكي داده شد ، يكي از انگشتانش شكسته شد (5) باضافه او تحت فشار رواني قرار گرفت به خاطر اين كه برادرش امون (خواهان ) ،حبيب، در 25 اوريل دستگير شدند وت 29 مي 2001 در باز داشت بود و همچنين و برادرش سليمان همچنين در 27 اوريل دستگير شده بود و 2ماه بعد ازاد گرديد . به عسگرف به صورت مكرر ياد اوري ميگر ديد كه برادرهايش دستگير شده اند و به همين خاطرعسگرف ودولتوف مجبور به امضائ اعتراف نامه گرديدند .
2.15 ادعا ميگردد كه عسگرف تنها اجازه داشته بعد از شش ماه از دستگيريش ملاقاتي را با خانواده اش داشته باشد ان هم به مدت 10 دقيقه ( تاريخ مشخص نيست ) و در حضور ماموران تحقيق ( تاريخ مشخص نيست ) . نظر دولتوف نزديكانش را تنها در اغاز محاكمه ملاقات كرد و عبدالمجيد دولتوف مادرش( تاريخ مشخص نيست ) را تنها 6 ماه بعد از دستگيري اش ملاقات كرد .
2.16 خواهان اظهار مي دارد كه برادرش مطلع نگرديده است از حقوق خود در داشتن وكيل از لحظه ي دستگيري اگاه نبوده است همچنين از حق داشتن وكيل تسخيري به صورت رايگان در حالت نداشتن امكانات مالي مطلع نبوده است .
در 23 ژوئن 2001 ماموران تحقيق وكيلي را براي او تعيين كردند (عليوف ) ، به علت اينكه علي رقم تلاشهاي مكررخانواده وي نتوانستند با وكيل تعيين شده ملاقات داشته باشند ، پس از يك ماه به صورت خصوصي وكيلي را به نام فيض الهوف استخدام كردند . به خاطر اعتراض وي به ژنرال پروسكاتور بخاطر اتهامات بي اساس او مجبور به استعفا گرديد . خانواده وكيل به صورت خصوصي وكيل سومي را استخدام كردند .
2.17 در دادگاه عسگرف و برادرا ن دولتوف اعترافاتشان را رد كردند انها ادعا ي بي گناهي كردند و اظهار داشتند در زمان وقوع جنايت در منطقه پانچ بودند ، از 9 تا14 اوريل 2001 اين ادعا به وسيله 5 شاهد تاييد شد . دادگاه استشهاديه و ادعاي شكنجه را واهي دانست .
2.18 خواهان ادعا هايي شبيه ادعا هايي كه به نفع كريمف در حروف ( e) و( ( h بند 2.9 ذكر گرديد اعلام مي دارد .
2.19 حكم عسگرف و برادرن دولتوف در 29 اوريل 2002 بوسيله دادگاه عالي جنايي تاييد گرديد .
شكايت
مورد كريموف
3.1 خواهان ادعا مي كند كه در نقض ماده ي هفت وپاراگراف 3 ماده 14(g) پسرش مورد ضرب وشتم ، شكنجه وتحت فشار رواني قرار گرفته است وبه همين خاطر مجبور به اعترف به جرم گرديده است.
3.2 حق پسرش بر مبناي پاراگراف يك ودو ماده ي 9 نقض گرديده است ، به اين خاطر كه او به صورت غير قانوني دستگير شده است وبراي مدت طولاني تحت بازداشت بوده است.
3.3 او ادعا نقض ماده ي 10 را دارد و اعلام ميدارد مدت بازداشت اوليه پسرش طولاني و نا مناسب و بوده است.غذايي كه دريافت مي كرده است ناكافي بوده وبسته هايي كه بوسيله ي خانواده اش براي او فرستاده شده است به دستش نرسيده است.
3.4 خواهان در ادامه ادعا مي كند كه حق پسرش بر مبناي پاراگراف يك ماده ي 14 نقض گرديده است به اين خاطر كه دادگاه جانبدارانه عمل كرده .اصل برائت پسرش (اصل بي گناهي) نقض گرديده بر خلاف پارا گراف 2ماده ي 14 ، به اين خاطر كه يكي از مقامات ارشد پليس در دادگاه متهم را جنايت كار خطرناك ناميد ه است ، اواضافه مي كند كه پاراف 3ماده ي 14(e)نقض گرديده است به اين خاطر كه شاهداني كه به نفع پسرش شهادت مي دادند بدون دليل شهادتشان قلابي و واهي فرض شد و از اداي شهادت محروم گرديدند.
3.5 بالاخره ادعا مي گردد كه حقوق كريموف بر مبناي پاراگراف يك و دو ماده ي شش نقض گرديده است به اين خاطر كه او در دادگاهي غير منصفانه به اعدام محكوم گرديده است واي نقض ماده14 ميثاق ميباشد .
3.6 در حاليكه خواهان به پاراگرف 3ماهدي 14(b)و( d)استناد نمي كند،ارساليه ظاهراً در بر گيرنده پرونده عسگرف وبرادران دولتوف هم مي باشد .
3.7 اقاي نورستوف ادعا نقض ماده ي 7 وپاراگراف 3 ماده ي14(g) را دارد و اعلام ميدارد كه برادرش عسگرف وپسر عمويش عبد المجيد ونظر دولتوف شكنجه گرديده اند ومجبور به اعترف به جرم شده اند.
3.8 پاراگراف يك ودو ماده ي 9 در اين پرونده(مورد)نقض گرديده است به اين خاطر كه آن ها براي مدت طولاني در بازداشت بودند بدون اينكه از اتهام ودستگيري خود مطلع گردند.
3.9 خواهان ادعا مي كند كه حقوق برادرش وپسر عموهايش بر مبناي ماده ي 10 ميثاق همچنين نقض گرديده است،در زمان مرحله اوليه حبس ان ها در مكاني نگهداري مي شوند كه براي حبس طولاني مدت مناسب نبوده است،آن ها هيچ غذايي دريافت نكردند وفقط مقدار محدودي آب به ان ها داده شد وبسته هاي پستي خانودگي اش كه براي آن ها ارسال گرديد هرگز به آنها نرسيد.
3.10 خواهان اعلام مي دارد كه دادگاه بي طرف نبوده است واين مسئله پراگراف 1 ماده 14 را نقض كرده است ، و همچنين به خاطر اظهاراتي مقامات ارشد امنيتي در دادگاه مبني بر جنايتكاران خطرناكي بودن متهمين پاراگراف 3 ماده 14(b ) و) d ) نقض گرديده است .
3.11 بر مبناي گفته هاي خواهان حقوق برادرش وپسر عموهايش در دفاع از خود نقض گرديده است كه اين مسئله نقض پارگرف 3ماده 14(b) و)(d) مي باشد.
3.12 برادران عسگرف ودولتوف به صورت ادعايي قربانيان نقض پاراگراف 3ماده ي 14 مي باشند (e) به خاطر اينكه شهادت شهود به نفع آن ها رد گرديد به اين عنوان كه دروغ (تقلب) است .
3.13 در نهايت خواهان اعلام مي دارد كه حقوق عسگرف وبرادران دولتوف بر مبناي پاراگراف 1و2 ماده ي 6 نقض گرديده است به اين خاطر كه در دادگاهي محكوم به مرگ گرديده اند كه در در ان ماده ي 14 رعايت نشده است .
اظهارات دولت متبوع در مورد كريموف:
4.1 در 20 فوريه 2003 كشور عضو به اطلاع كميته رسانيد كه ، كه دادگاه عالي در سوم دسامبر 2002 حكم اعدام كريموف را به 25 سال زندان تقليل داده است.
4.2 در سوم اوريل 2006 كشور عضو مستنداتي را ارائه كرد كه بر مبناي آن دادگاه عالي پرونده را مورد بررسي قرار داد واعلام داشت كه پسر خواهان مجرم شناخته شده است ، به چندين جرم از جمله: قتل، كه با همدستي متهم ديگر عسگرف،دولتف ،ميرزااف ويورمخمدوف بوده است و در 27 مارس 2000 به مرگ محكوم گرديده است .
4.3 قرباني قتل يك رهبر مخالفين و يكي از اعضاي كميسيون آشتي ملي كه در سال 1997 تأسيس گرديده بود . بعد از از سر گرفته شد كار كميسيون در ژوئن 1997 او به عنوان اولين معاون وزير كشور انتخاب گرديد ، در اين دوره او يك سري اقدامات براي خلع سلاح گروه هاي اپوزيسون انجام داد .
4.4 به همين خاطر او هدف سوء قصد هاي تروريستي قرار گرفت،برمبناي مدارك دادگاه كريم اف وديگر متهمين محكوم قتل،سلاح گرم ومهمات گرديدند در حاليكه به صورت گروهي و سازماندهي شده عمل مي كردند وبه صورت سازمان دهي شده اقدام به راهزني وتخريب عمدي اموال،كسب و غير قانوني و سلاح و مهمات كردند .مجرم شناخته شدنشان تنها به خاطر اعترافشان نبوده است ،(اعترافشان در تحقيقات اوليه نبوده است) بلكه بوسيله ي تعداد زيادي از شهود باضافه ي مدارك شناسايي ، مواجه چهره به چهره ، مدارك بازسازي صحنه ي جنايت وتطبيق صحنه ي جرم ، به دست آوردن سلاح گرم ومهمات (فشنگ )،نتيجه گيري تحقيقات پزشكي ومتخصين امور جنايي باضافه ي ديگر شواهد جمع آوري شده مي باشد تأييد گرديده است.محكوميت كريم اف بر مبناي قانون بوده است ومجازاتش با شدت وپي امد اعمالي را كه مرتكب شده است متناسب بوده است.
4.5 بر مبناي اعلام دادگاه،اتهام خوهان مبني بر اينكه پسرش در جنايت شركت نداشته است بلكه مجبور به اعتراف به جرم در تحقيقات اوليه گرديده ودادگاه او را بر همين اساس گناه كار تشخيص داده است ،بي اساس و بي پايه مي باشد .
4.6 بر طبق اعلام كشور عضو اتهام خواهان مبني بر اينكه پسرش مورد ضرب وشتم قرار گرفته وبه صورت غير قانوني براي مدت طولاني بازداشت گرديده است تا اقرار به جرم كند،رد شده است وغير قابل اثبات است.
اسناد پرونده نشان مي دهد كريموف بعد از جنايت به فدراسيون روسيه رفته است .در 4 مي 2001 دفتر دادستاني او را بصورت غيابي متهم به همدستي به تروريسم كرد وحكم دستگيري او صادر كرد . براين اساس او در 14ژوئن 2001 دستگير گرديد.او در 25 ژوئن 2001 به شهر دوشنبه منتقل گرديد.كشور عضو بدون ارائه ي هيچ گونه اسنادي مستدلي اظهار مي دارد كه كريموف در هنگام رسيدن به دوشنبه توسط پزشك معاينه گرديد ، و ثابت گرديده كه بدن وي هيچ جراحت واثار سوء رفتار نشان نمي دهد.در 28ژوئن 2001 و 30 ژوئن 2001 در طي مواجهه با همدست خود ميرزااُف در حضور وكلا هر دو متهم تأكيد كردند كه در جنايت شركت داشته اند.
4.7 در 3 ژوئن 2001 براي گرديمف وكيل جديدي انتخاب گرديد،در پي بازسازي صحنه ي جرم وجنايت او جزئيات جنايت را تشريح كرد.
4.8 كشور عضو مجدداً بدون هيچ سند مستدلي اظهار مي دارد كه در 9 ژوئن 2001 كريموف مجدداً مورد بررسي پزشكي قرار گرفت ، گزارشي در پرونده موجود است واعلام مي دارد كه بدن كريموف هيچ نشانه ي ضرب وشتمي را نشان نمي دهد وهيچ نوع جراحتي وجود نداشته است .
پرونده عسكرف و برادران دولتف
5. در 27 ژوئن 2004 كشور عضو به اطلاع كميته رسانيد كه با عفو رياست جمهوري ، حكم اعدام عسگرف ودولتف به زندان طويل مدت تقليل يافته است . هر چند در تاريخ هاي 10 مارس 2003 ، 20 سپتامبر2004 و 30 نوامبر2006 از دولت عضو در خواست تأييد گواهي گرديد ،اما هيچ جوابي دريافت نشد.
مسا ئل وخلاصه مذاكرات كميته:
6.1 قبل از در نظر گرفتن هر ادعاي ارائه شده در ارساليه ، كميته ي حقوق بشر بايد بر مبناي بند 93 نظام نامه اجرايي ، تصميم به قابل استماع بودن ارساليه بر مبناي پرتكل اختياري ميثاق بگيرد .
6.2.كميته برسي مينمايد كه همين پرونده در سازمان هاي بين المللي ديگري تحت بررسي نباشد ، بر مبناي ماده 2 و پاراگراف 2 ماده 5 پرتكل اختياري .
6.3 خوهانها ادعا مي نمايند ، حقوق قربانيان ادعايي بر مبني پاراگراف 1و2 ماده ي 9 نقض گرديده ،چرا كه آن ها به صورت غير قانوني بازداشت شده اند وبراي مدت طولاني در بازداشت بودند ، بدون اينكه به ان ها تفهيم اتهام گردد . دولت عضو اعلام ميدارد ،در پي بازشدن پرونده جنائي قتل بر اساس گواهي ديگر همدستان خوانده ، او به شركت در قتل متهم گرديد و يك حكم جلب سيار صادر گرديد. دولت هيچ اظهاري در باره همين موضوع براي پرونده برادران نورستو وپسر عموهايش بيان ننموده است . كميته متذكر مي شود كه منابع و مدارك در دسترش به او اجازه نمي دهد، كه تاريخ دقيق دستگيري ها را مشخص نمايد و همچنين مطرح گرديدن اين اتهامات در دادگاه نامشخص است . در اين شرايط كميته اين قسمت از ارساليه را غير معتبر مي داند ، شرايط قابل قبول بودن و ياغير قابل قبول بودن در ماده ي 2و5 پاراگراف 2 ماده 5(b) پرتكل اختياري آمده است.
6.4 هر دو خواهان ادعا مي نمايند كه پاراگراف 1 ماده ي 14 نقض گرديده است ودادگاه اصل انصاف را رعايت نكرده ، و همچنين دادگاه تحت نفوذ قرار گرفته است (پاراگراف2.9 و 2.18 از قبل آمده).دولت عضو هيچ گونه اظهاري در اين باره اعلام ننموده است . به هر حال كميته اعلام مي كند كه دولت عضو بايد همه ي ادعاها را بصورت ويژه مورد ارزيابي قرار دهد . به دادگاه هاي كشور هاي عضو تذكر وياد آوري ميگردد كه حقايق و مدارك را به صورت ويژه مورد ارزيابي قرار دهند ، در غير اين صورت معلوم مي گردد كه ارزيابي و سنجش يك جانبه (دلخواه ) بوده و يا به منظور كتمان عدالت بوده است .(6) به هر حال تشخيص عادلانه بودن دادرسي بر مبناي ماده 14 ميثاق در صلاحيت كميته مي باشد . لذا در اين مورد كميته اعلام مي دارد كه خواهان نتوانسته است به اندازه كافي دليل ارائه كند و لذا اين قسمت از ارساليه غير قابل قبول مي باشد ، بر مبناي ماده 2 پروتكل اختياري .
6.5 خواهان ها ادعا مي كنند كه بر عكس اقتضاعات پاراگراف 3 ماده 14 (e) دادگاه شهادت شهود ، به نفع قربانيان ادعائي را استماع كرده ولي به سادگي انها را رد كرد است . كشور عضو هيچ تحقيقي در اين باره انجام نداده است . به هر حال كميته متذكر مي گردد كه مدارك موجود نشان مي دهد كه دادگاه واقعا" شهادت را مورد ارزيابي قرار داده است . و به عنوان يك استراتژي دفاعي به حساب اورده است ، به اضافه اين اتهامات به صورت اصولي مربوط به ارزيابي حقايق ومدارك بوده است . كميته مجددا اظهار ميدارد كه عموما دادگاه كشور عضو بايد حقايق ومدارك را مورد ارزيابي قرار دهد در غير اين صورت ارزيابي يك جانبه ويا كتمان عدالت خواهد بود . به خاطر فقدان اطلاعات مناسب و كافي ، كميته اين قسمت ارساليه را غير قابل قبول ميداند ، بر مبناي ماده 2 پروتكل اختياري.
6.6 كميته ما بقي ادعاهاي اقايان كريموف ونورستوف را بر اساس پاراگراف 2 ماده 10 مربوط به چهار قرباني ادعائي (b
و (d) به اندازه كافي قابل قبول رسيدگي ميداند .
7.1 كميته حقوق بشر ارساليه را با توجه به همه اطلاعات قابل دسترس دو طرف مورد بررسي قرار داده است ، همان طور كه در پاراگراف 1 ماده 5 پروتكل اختياري مقرر گرديده است .
7.2 خواهان ها ادعا مي كنند كه قربانيان ادعائي مورد ضرب و شتم و شكنجه توسط ماموران تحقيق قرار گرفته اند ، بدين منظور كه اعتراف به جنايت كنند . كشور عضو در مورد اقاي كريموف جواب داده است ، واعلام كرده اين ادعاها با اسناد پرونده هم خواني ندارند و اينكه قرباني ادعائي توسط پزشك دو بار معاينه گرديده است و هيچ اثار ي از شكنجه در بدن او يافت نشده است .دولت عضو هيچ اظهاري در باره شكنجه ادعائي اقاي عسگرف و برادران دولتوف نكرده است . با وجود نبودن هيچ اطلاعات مناسب از طرف دولت عضو حق را بايد به ادعاهاي خواهان داد. كميته اعلام مي دارد كه هر گاه شكايتي در مورد بد رفتاري طبق اصل 7 اعلام گردد، دولت عضو بايد به سرعت تحقيقات بي طرفانه اي را اغاز نمايد .(7)
در اين مورد خواهان ها شرح مفصلي از جزئيات شكنجه شدن اقايان كريموف ، عسگرف و برادران دولتوف ارائه كرده اند .كميته اين طور در نظرميگيرد كه در اين وضعيت دولت عضو نتوانسته است نشان دهد كه مقاماتش به اندازه كافي عدم شكنجه را به اثبات رسانده اند . كميته به اين نتيجه ميرسد كه حقايق ارائه شده نقض اصل 7 و پاراگراف 3 ماده 14 (g ) ميثاق مي باشد .
هر دو خواهان ادعا مي كنند كه شرايط بازداشت در محل وزارت كشور به نسبت زمان طولاني بازداشت ، نامناسب بوده است .انها متذكر مي گردند كه قربانيان ادعائي به صورت غير قانوني بيشتر از زمان مقرر گرديده در قانون ، در محل وزارت كشور بازداشت بوده اند.در طي اين دوره هيچ بسته ارسالي از طرف خانواده شان دريافت نكرده اند ،غذاي انها كافي نبوده است . علاوه بر ان به اقاي عسگرف وبرادران دولتوف در سه روز اول بازداشت غذا داده نشده است .دولت عضو در اين مورد هيچ اظهار ي نكرده است ، لذا حق را بايد به خواهان داد ،.بنابراين كميته با توجه به واقعيت هاي اظهار شده نقض بند 10 ميثاق را توسط دولت عضو درباره اقاي كريموف و عسگرف وبرادران دولتوف اعلام ميدارد .
7.4 اقاي كريموف واقاي نورستوف ادعا ميكنند حق قربانيان ادعائي در اصل برائت شان نقض گرديده است بخاطر اينكه وقتي با دستبند در قفس فلزي قرار داشتند ، و خواستار باز كردن دستانشان شدند بوسيله يك مقام رسمي عالي رتبه دولتي جنايت كاران خطر ناكي ناميده شدند كه ممكن است فرار كنند .دولت عضو هيچ اظهاري در رد اين ادعا نكرده است لذا در اين شرايط بايد ادعاي خواهان ها را قبول كرد .كميته بر مبناي حقايق ارائه شده نقض حقوق متهمين ادعائي را بر مبناي پاراگراف 3 اصل 14 ميثاق اعلام ميدارد.
7.5 هر دو خواهان نقض پاراگراف 3 ماده 14 را (b)و( d)اعلام ميدارند .اولين خواهان ادعاي نقض حق كريموف در دفاع از خود را دارد ، هر چند براي او وكيلي در مراحل اوليه تحقيقات مشخص شده بود ، اما وكيل بندرت در جلسات باز جوئي شركت مي كرد .اين مسئله تا زمان استخدام وكيلي جديد توسط خانواده اش ادامه داشت .اقاي نورستوف ادعا ميكند كه برادرش عسكرف در اوايل تحقيقات وكيل نداشته است ، با وجود اينكه اتهام قتل بوده است . زماني هم كه براي او وكيل تسخيري مقرر گرديد وكيل به صورت غير موثر عمل كرد . همچنين زماني كه براي او وكيلي خصوصي از طرف خانواده تعيين گرديد ، وكيل مجبور به استعفا گرديد. كشور عضو اين ادعا را رد نكرده است ، در اين شرايط كميته حق را به جانب خواهان مي دهد كميته اعلام مي دارد در پرونده هاي قضائي با مجازات هاي سنگين ، وكيل بايد در همه مراحل دادرسي حضور داشته باشد .دراين مورد كميته به اين جمع بندي رسيده است كه حقوق اقايان كريموف وعسگرف بر مبناي پاراگراف 3 ماده 24 (b)و( d )نقض گرديده است .
7.6 كميته اعلام ميدارد كه محكوميت به اعدام در دادگاهي كه مقتضيات محاكمه عادلانه را ندارد نقض ماده 6 ميثاق است .، در اين مورد حكم اعدام اعلام شده درباره همه قربانيان نقض ماده 7 و پاراگراف 3 ماده 14 ( g )به اضافه نقض پاراگراف 2 ماده 14 ميثاق ميباشد .علاوه بر ان در حكم اعدام اقايان كريموف وعسگرف نقض اصل دادرسي عادلانه بر مبناي هر پاراگراف 3 ماده 14 ميباشد .بر مبناي نتيجه گيري كميته حقوق قربانيان ادعائي بر اساس پاراگراف 6 ميثاق نقض گرديده است .
8 . كميته حقوق بشر كه بر مبناي پاراگراف 4 ماده 5 پروتكل اختياري ميثاق حقوق مدني سياسي انجام وظيفه مي نمايد ، بر اين نظر است كه حقوق اقايان دولتوف بر مبناي پاراگراف 2ماده 14 نقض گرديده است همچنين حقوق اقايان كريموف وعسگرف بر مبناي پاراگراف 2 اصل 6 ، اصل 7 وپاراگراف 3 اصل 14 ( g ) اصل 10 و پاراگراف 2 و 3 ماده 14 نقض گرديده است .
9 .بر مبناي پاراگراف 2 ماده 3 ( a)كنواسيون دولت عضو بايد جبران خسارت اقايان كريموف وعسگرف و عبدالمجيد و نظر دولتوف را نموده وغرامت پرداخت نمايد .دولت عضو همچنين موظف است از تكرار نقض هاي مشابه در اينده اجتناب نمايد .
10. ياد اور مي گردد كه با عضويت در پروتكل اختياري ، كشور عضو صلاحيت كميته را در تشخيص نقض ميثاق به رسميت شناخته ، و بر مبناي ماده 2 كنوانسيون ، متعهد به اجراي ميثاق در قبال همه اتباع و اشخاص ساكن در سرزمين خود مي باشد . و همچنين متعهد به پرداخت غرامت در صورت نقض ان مي گردد. كميته اميدوار است كشور عضو طي 90 روز اطلاعاتي را درباره اقدامات انجام شده ، درباره نظرات كميته دريافت نمايد ، از كشور عضو خواسته ميشود نظريه كميته را در رسانه ها منتشر نمايد. اين متن به زبانهاي انگليسي ، فرانسه و اسپانيايي منتشر گرديد .(متن اصلي انگليسي مي باشد ) ترجمه هي عربي ، چيني و روسي در گزارش سالانه خواهد امد .
اعضائ شركت كننده در جلسه از اين قرار است : The following members of the Committee participated in the examination of the present communication: Mr. Abdelfattah Amor, Mr. Prafullachandra Natwarlal Bhagwati, Ms. Christine Chanet, Mr. Maurice Glèlè Ahanhanzo, Mr. Yuji Iwasawa, Mr. Edwin Johnson, Mr. Walter Kälin, Mr. Ahmed Tawfik Khalil, Mr. Rajsoomer Lallah, Ms. Zonke Zanele Majodina, Ms. Iulia Antoanella Motoc, Mr. Michael O'Flaherty, Mr. José Luis Pérez Sanchez-Cerro, Mr. Rafael Rivas Posada, Sir Nigel Rodley and Mr. Ivan Shearer
نكات
1.هم خواهان و هم دولت عضو دو اسم Mr. Nursatov's brother: Saidabror Askarov and Said Rezvonzod بكار بردند .
2 .پرتكل اختياري در 4 اوريل 1999 براي كشور عضو الزام اور گرديد .
3. خواهان اعلام ميدارد كه دادرسي در دادگاه نظامي انجام گرديد به اين خاطر كه يكي از متهمين نظامي بوده است .
4 .
5 .خواهان ادعا ميكند كه يكي از كساني كه برادرش را شكنجه كرده است رسولف ،معاون بخش جنائي دوشنبه بوده است . او هر روز به بازداشتگاه سر مي زده و هرگاه خبر دلخواه خود را دريافت نمي كرده است ، متهم را مي زده است .
6 .به inter alia, Communication No 541/1993, Errol Simms v. Jamaica, Inadmissibility decision adopted on 3 April 1995, paragraph 6.2. مراجعه شود .
جنرال كامنت شماره 7, No. 20 [44], adopted on 3 April 1992, paragraph 14
8 . براي مثال به Aliev v Ukraine, Communication 781/1997, Views adopted on 7 August 2003, paragraph 7.2 مراجعه شود .
© 1996-2001 Office of the United Nations High Commissioner for Human Rights Geneva, Switzerland
تهيه كننده و متر جم سيد جواد مشير Bottom of Form
حقوق بشر را مي توان به دو گروه حقوق ماهوي ( مثل حق حيات ، حق تردد ، حق ازادي بيان ) و حقوق رويه اي تقسيم كرد . حقوق رويه اي حقوقي است كه سازوكار هاي مناسب براي حمايت و وتضمين حقوق ماهوي را تامين مي نمايد . اين حقوق به اندازه حقوق ماهوي ارزشمند و حياتي هستند . حق بهره مندي از وكيل ،اصل برائت ،دادرسي عادلانه و رسيدگي به جرائم در دادگاه هاي علني از جمله مصاديق حقوق رويه اي است . هدف و وظيفه دادگاه هاي ملي تضمين واجراي اين حقوق مي باشد . اگر علم حقوق و مديريت دستگاه قضا را يك علم مدرن بدانيم و از روش علمي استقرائي (از جزئ به كل رسيدن ) براي تجزيه و تحليل عوامل موثر بر ان استفاده نمائيم ، تجربه علمي بشري را مفيد وارزشمند دانسته ، و در پي استفاده از ان باشيم ،مزاياي پيوستن ايران به كميته حقوق بشر سازمان ملل متحد را سودمند وحتي حياتي خواهيم يافت .
تجربه و شواهد علمي نشان داده است ، كه كشور هاي كه به اين كميته پيوسته اند ، توانسته اند دستگاه قضائي عادلانه تري را اداره نموده ، و وجود عدالت را در دستگاه قضا خود بهتر اثبات نمايند .از انجا كه معتقدم پيوستن ايران به كميته حقوق بشر سازمان ملل باعث رفع بسياري از نا بساماني هاي كشور عزيزمان خواهد بود ، تصميم به تحقيق در اين زمينه گرفتم . براي شروع كار به تر جمه بعضي از پر ونده هاي كميته حقوق بشر اقدام نمودم .اولين پرونده مربوط به كشور دوست و همزبان مان تاجيكستان عزيز مي باشد . در ابتدا ترجمه كامل متن اين پر ونده كه از سايت كميته حقوق بشر دريافت شده است ارائه مي گردد .و در پايان پايان نكاتي مورد برسي قرار خواهد گرفت .
كميته حقوق بشر سازمان ملل متحد
Tajikistan - CCPR/C/89/D/1108 &1121/2002 [2007] UNHRC 12 (3 April 2007)
Distr. GENERAL
CCPR/C/89/D/1108 &1121/2002 3 April 2007
Original: ENGLISH
Communications Nos. 1108/2002 and 1121/2002 : Tajikistan . 03/04/2007 .
CCPR/C/89/D/1108 &1121/2002 . ( Jurisprudence )
Convention Abbreviation: CCPR
Human Rights Committee
Eighty-ninth session
12 - 30 March 2007
پيوستها :
نظريه كميته حقوق بشر با توجه به پاراگراف 4 ماده 5 پرتكل الحاقي كنوانسيون حقوق مدني وسياسي
جلسه هشتاد ونهم
ارساليه شماره :1108/2002 و 1121 /2002
دادخواهي شده بوسيله :اقاي مخمدين كريمف Makhmadim Karimov و اقاي امون نورستو Amon Nursatov (در شورا حضور ندارند )
قرباني ادعائي :ادمير كريمف ( پسر مخمدين كريمف ) ،سادبرر عسكرف Saidabror Askarov ، عبدل مجيد دولتف Abdumadzhid Davlatov و نظر دولتف Nazar Davlatov (برادر نورستو وپسر عموي ديگران )
دولت مربوطه :تاجيكستان
تاريخ ارساليه : به ترتيب 16 اگست و 24 سپتامبر 2002 (دادخواست اوليه )
كميته حقوق بشر تاسيس شده بر مبناي ماده 28 ميثاق بين المللي حقوق مدني سياسي ،
جلسه مورخه 27 مارس 2007 ،
ارساليه شماره 1108/2002 و1121/2002 به كميته حقوق بشر از طرف ادمير كريمف ، سادبرر عسكرف ، عبدل مجيد دولتف و و نظر دولتف بر مبناي پرتكل الحاقي ميثاق حقوق مدني سياسي تسليم شده ،
تمامي اطلاعات مكتوب ارائه شده توسط ارساليه خواهان ودولت مربوطه به شرح ذيل ملاحظه گرديده است .:
نظريه بر مبناي پاراگراف 4 ماده 5 پرتكل الحاقي
1 – 1 اولين خواهان مخمدين كريمف ،تبعه و متولد1950 تاجيكستان مي باشد كه دادخواستي را به نفع پسرش ادمير كريمف تبعه ومتولد 1975 تاجيكستان ارائه كرده است .
دومين خواهان اقاي نورستف تبعه ومتولد سال 1958 تاجيكستان دادخواستي را از طرف برادرش سادبرر عسكرف (1) وپسرعموهاي خود عبدالمجيد دولتوف و نظر دولتف ، كه هر دو متولد 1975 تاجيكستان مي باشند ارائه كرده است . در زمان ارسال دادخواست هر چهار قرباني در انتظار حكم اعدام بودند كه توسط شعبه نظامي دادگاه عالي در مورخه 27 مارس 2002 صادر گرديده بود . هر دو خواهان ادعا ي نقض حقوق قربانيان بر مبناي پاراگراف 1 و2 ماده 6 ،ماده 7 ، پاراگراف 1و2 ماده 9 ، ماده 10 و پاراگراف 1 و3 ماده(g)و(e)ميثاق را دارند. . خواهان دوم همچنين ادعاي نقض پاراگراف 3 ماده 14 (b ) و(d ) در مورد برادرش كريمف را دارد .
1.2 بر مبناي ماده 92 نظام نامه داخلي ، در زمان ثبت مراسلات كميته از طريق مخبر ويژه ي مراسلات جديد و ورويه داخلي خود ،از دولت عضو درخواست توقف اعدام قربانيان در زمان برسي كميته را كرد .متعاقبا دولت عضو اعلام نمود كه حكم اعدام قربانيان به 25 سال زندان تقليل يافته است .
حقايق ارائه شده توسط خواهان ها
2.1 در 11 اوريل 2001 حدودا"ساعت 8 صبح خبيب سنگينف Khabib Sanginov معاون اول وزير كشور تاجيكستان به ضرب گلوله در خودرويش در حوالي منزلش كشته شد دو محافظ وي وراننده هم به قتل رسيدند . هفت نفر در سال 2001 از جمله قربانيان ادعائي دستگير شدند .
مورد ادامير كريموف
2.2 ادميركريمف در تاريخ نا مشخصي در اوائل ژوئن 2001 به اتهام اقدام تروريستي بوسيله با جلب دفتر دادستاني تاجيكستان كه به مقامات فداسيون روسيه ارسال شده بود ، در مسكو ، دستگير گرديد .
2.3 او به مدت دو هفته در ساختمان وزارت كشور در شهر دوشنبه زنداني گرديد . خواهان ادعا ميكند كه ساختمان براي بازداشت طولاني مدت مناسب نبوده است و حد اكثر مجاز براي بازداشت در ان مكان 3 ساعت بوده است ، دو هفته بعد به يك مر كز بازداشت موقت منتقل گرديد .(زمان دقيق مشخص نشده است )او در انجا براي 2 ماه به -جاي بازداشت قانوني حد اكثر 10 روزي - نگهداري گرديد او سپس به مركز باز جويي وبازداشت شماره 1 در شهر دوشنبه منتقل گرديد ، اما به صورت سيستماتيك به وزارت كشور برده شد ومتحمل بازجوئيهاي طولاني مدت در طي همه روز كه اغلب به شب هم ميكشيد گرديد ، غذا به اندازه كافي به او داده نمي شد و بسته هايي را كه خانواده اش براي او ارسال ميكردند به دست او نمي رسيد .
2.4 در 11 سپتامبر 2001 پسر خواهان به صورت رسمي متهم به قتل عمد خشونت اميز به همراه ضرب وشتم ، دزدي مسلحانه و انفجار به صورت سازمان يافته ، داشتن سلاح گرم و مواد منفجره ي غير قانوني ونابودي عمدي اموال گرديد .
2.5 در طي بازجويي هاي اوليه پسر خواهان مورد شكنجه قرار گرفت ، تا مجبور به اعتراف به جرم گردد . مورد ضرب و شتم قرارگرفت ، با لگد به كليه هايش زده و با باتون كتك خورد . به صورت ادعايي شك الكتريكي دريافت كرد ، با استفاده از دستگاه الكتريكي مخصوصي كابلي به اعضاي مختلف بدنش متصل شد ( كابل به دنداندهايش و همچنين به اندام تناسلي متصل گرديد ) و شك الكتريكي در يافت كرد . بر طبق گفته ي خواهان يكي از شكنجه گران پسرش IR مدير سازمان تحقيقات جنايي دوشنبه بود . پسرش همچنين تهديد گرديد كه اگر به جرم اعتراف نكند ، خانواده اش نيز دستگير خواهند گرديد اين تهديد ات توسط پسرش جدي تلقي شدند ، چرا كه او مي دانست كه دو برادرش وپدرش قبلا" در اوريل دستگير شده بودند و در 28 مي 2001 ازاد گرديدند . در اين شرايط او اعتراف كرد و اعتراف نامه اي را امضائ كرد .( تاريخ دقيق ارائه نشده است )
2.6 خواهان اظهار مي دارد كه هيچ يك از وابستگانش نتوانستند پسرش را ملاقات كنند و تنها دو ماه بعد از بازداشت اوليه اش ، در زمان تحقيقات اوليه در حضور ماموران تحقيق ، خانواده اش توانستند با او ملاقات داشته باشند.
2.7 بر طبق گفته خواهان ماموران تحقيق ، عمليات تحقيق از قبل مشخص شده اي را برنامه ريزي كرده بودند ، انان دو روز قبل از باز سازي صحنه جرم ، پسرش را به صحنه جرم برده و براي او توضيح داده اند كه كجا بايستد و چه بگويد و او را به افرادي كه بعدا" بر عليه او شهادت داده اند نشان داده اند . سپس او مجبور گرديده است در حضور 24 مامور تحقيق باز سازي صحنه جرم را انطور كه مجبور شده بود ، انجام دهد . او اجبارا" همه اعمالي را كه به او دستور داده بودند انجام داد.
2.8 خواهان اظهار مي دارد كه براي پسرش وكيلي توسط ماموران تحقيق در هنگام تحقيقات اوليه انتخاب گر ديده است ، اما وكيل خنثي عمل كرده است و اغلب غائب بوده است . به اين دليل دو ماه بعد از تحقيقات اوليه خواهان به صورت شخصي وكيلي را استخدام كرده است ، تا وكالت پسرش را به عهده بگيرد . پسرش به صورت ادعايي بلا فاصله اعتراف خود را پس گرفته است و اظهار داشته است كه اعترافات را تحت شكنجه انجام داده است . ماموران تحقيق وجود ونوار ويديئويي تكذيبيه اعترافات را انكار ميكنند ، ومتن مختصري را در پرونده ثبت كرده اند .
2.9 تحقيقات اوليه در 25 نوامبر 2001 پايان يافت . پرونده درمدرسه دادگاه عالي نظامي (3) ، از 8 ژانويه تا 27 مارس 2002 مورد برسي قرار گرفت . در 27 مارس 2002 همه ي قرباني هاي ادعايي محكوم به مرگ گرديدند . خواهان ادعا ميكند كه دادگاه پسرش منصفانه نبوده است و دادگاه جانب دارانه عمل كرده است . او براي اثبات ادعاي خود اظهار مي دارد كه:
(a ) دادگاه از باز كردن دستبند هاي متهمين اجتناب كرد ، در نتيجه از يادداشت برداري انان جلو گيري شده است ، علي رغم اينكه همه ي انها در يك قفس فلزي قرار داشتند ، قرباني هاي ادعايي حق اصل برائت شان نقض گرديد به اين خاطر كه رئيس امنيت ژنرال سيد عمرو General Saidamorov اعلام كرد ، باز كردن دست متهمين غير ممكن است ، چرا كه انها جنايت كاران خطرناكي هستند و ممكن است فرار كنند .
(b ) در پايان تحقيقات اوليه پسر خواهان ، كيفر خواست تنها شامل سه اتهام بوده است . اما در اغاز دادگاه قاضي دو اتهام ديگر را هم بر عليه او اعلام كرده است . اين عمل بر طبق گفته ي خواهان نقض حق فرزندش در اطلاع يافتن از اتهامات بلافاصله پس از دستگيري مي باشد .
( c ) پسر خواهان اعترافات در دادگاه را رد كرده است ، واعلام بي گناهي نموده ، او اظهار ميدارد كه زمان انجام جنايت در شهر دوشنبه نبوده است ، اين ادعا توسط 15 شاهد تاييد شده است كه اواز 7تا 22 اوريل در منطقه پانچ panch بوده است . اين شهادت ها به صورت ادعايي مورد قبول واقع نشده است .
D) ) چندين شاهد ديگر اعترافات متفاوتي را برعليه او اعلام مي دارند .
(e ) پي گرد هاي قضائي فشارهاي را بر روي شهود آورده است ، در يك حالت پر خاشگرانه ادعايي ، وكلا محدوديت هايي را در سوال كردن از شاهدان داشته اند ، و بين انها و شهود فاصله افتاده است .
( f ) دادگاه به صورت واقعي و فعالانه شرايط ، زواياي و ابعاد جنايت را مورد تحقيق قرار داده نداده است . - ماهيت جنايت ارتكاب شده يا وجود رابطه اتفاقي بين عمل و عواقب ان .
(g ) به صورت ادعائي هيچ شاهدي نتوانسته است همدستان متهم را در دادگاه به عنوان حاضرين در جنايت شناسائي كند .
( ( h بر مبناي گفته خواهان در اين پرونده هيچ تناسبي بين جرم ومحكوميت وجود ندارد ، چرا كه انهايي كه امرين وطراحان جنايت شناخته شده اند ، حكم كمتري ( 15 تا25 سال زندان ) را نسبت به عاملين (محكوميت به مرگ ) دريافت داشته اند .
2.10 در اوريل 2009 دادگاه عالي ، دادخواست حكم 27 مارس 2002 را تاييد كرد .دادگاه عالي درخواست تجديد نظر را رد كرد (4)
مورد سيد ابرور عسكرف وعبدالمجيد ونظر دولتوف )
2.11 خواهان دوم نورستوف اظهار مي دارد كه در پي قتل سنگينف چندين مظنون دستگير شده اند ، از جمله برادرش (سيد ابرور عسگرف ) و برادر دولتوف علاوه بر كريموف .
2.12 خواهان اظهار ميدارد كه بعد از دستگيري عسگرف (تارخ دقيق اعلام نگرديده است ) وي در ساختمان وزارت كشور براي يك هفته حبس گرديده است . خواهان اعلام مي دارد كه مكان وزارت براي بازداشت طولاني مدت مناسب نبوده، در 4 مي 2001 برادرش به يك مركز بازداشت موقت منتقل شد ، بر خلاف مدت قانوني بازداشت ، تا 24 مي 2001 نگهداري شد و سپس به بازداشتگاه تحقيقات مركزي شماره يك منتقل شد در طي ماه اول بازداشت عسگر ف در ساختمان وزارت كشور باز جويي ها ي روزانه اي را داشته كه حتي در شب هم انجام ميگرفته ، يك مدرك رسمي ادعائي اعلام مي دارد كه در 4 مي 2001 تصميم به دستگيري او گرفته شد و در همان روز هم دستگير گرديد. عبدالمجيد و نظر دولتوف در 5 مي به مركز موقت بازداشت فرستاده شدند و سپس در 24 مي 2001به مركز باز جوئي شماره يك منتقل گرديدند .
2.13 خواهان اعلام ميدارد كه در طي سه روز اول حبس عسگرف و برادران دولتوف هيچ غذايي دريافت نكردند و فقط مقدار محدودي اب به انها داده شده است . غذاي داده شده به بازداشت شدگان ناكافي بوده ، و بسته هايي ارسالي توسط خواندههايشان بخاطر ممانعت مقامات به دست بازداشت شدگان نرسيده است.
2.14 خواهان اظهار ميدارد ، برادرش عسگرف مورد ضرب وشتم و شكنجه قرار گرفت ، تا او را مجبور به اعتراف به جرم كنند او به صورت ادعايي مورد شكنجه با شك الكتريكي قرار گرفت و با دستگاه مخصوصي وكابل برق در دهانش ومقعد مورد شكنجه قرار گرفت ، به دندان هايش و اندام هاي تناسلي شك الكتريكي داده شد ، يكي از انگشتانش شكسته شد (5) باضافه او تحت فشار رواني قرار گرفت به خاطر اين كه برادرش امون (خواهان ) ،حبيب، در 25 اوريل دستگير شدند وت 29 مي 2001 در باز داشت بود و همچنين و برادرش سليمان همچنين در 27 اوريل دستگير شده بود و 2ماه بعد ازاد گرديد . به عسگرف به صورت مكرر ياد اوري ميگر ديد كه برادرهايش دستگير شده اند و به همين خاطرعسگرف ودولتوف مجبور به امضائ اعتراف نامه گرديدند .
2.15 ادعا ميگردد كه عسگرف تنها اجازه داشته بعد از شش ماه از دستگيريش ملاقاتي را با خانواده اش داشته باشد ان هم به مدت 10 دقيقه ( تاريخ مشخص نيست ) و در حضور ماموران تحقيق ( تاريخ مشخص نيست ) . نظر دولتوف نزديكانش را تنها در اغاز محاكمه ملاقات كرد و عبدالمجيد دولتوف مادرش( تاريخ مشخص نيست ) را تنها 6 ماه بعد از دستگيري اش ملاقات كرد .
2.16 خواهان اظهار مي دارد كه برادرش مطلع نگرديده است از حقوق خود در داشتن وكيل از لحظه ي دستگيري اگاه نبوده است همچنين از حق داشتن وكيل تسخيري به صورت رايگان در حالت نداشتن امكانات مالي مطلع نبوده است .
در 23 ژوئن 2001 ماموران تحقيق وكيلي را براي او تعيين كردند (عليوف ) ، به علت اينكه علي رقم تلاشهاي مكررخانواده وي نتوانستند با وكيل تعيين شده ملاقات داشته باشند ، پس از يك ماه به صورت خصوصي وكيلي را به نام فيض الهوف استخدام كردند . به خاطر اعتراض وي به ژنرال پروسكاتور بخاطر اتهامات بي اساس او مجبور به استعفا گرديد . خانواده وكيل به صورت خصوصي وكيل سومي را استخدام كردند .
2.17 در دادگاه عسگرف و برادرا ن دولتوف اعترافاتشان را رد كردند انها ادعا ي بي گناهي كردند و اظهار داشتند در زمان وقوع جنايت در منطقه پانچ بودند ، از 9 تا14 اوريل 2001 اين ادعا به وسيله 5 شاهد تاييد شد . دادگاه استشهاديه و ادعاي شكنجه را واهي دانست .
2.18 خواهان ادعا هايي شبيه ادعا هايي كه به نفع كريمف در حروف ( e) و( ( h بند 2.9 ذكر گرديد اعلام مي دارد .
2.19 حكم عسگرف و برادرن دولتوف در 29 اوريل 2002 بوسيله دادگاه عالي جنايي تاييد گرديد .
شكايت
مورد كريموف
3.1 خواهان ادعا مي كند كه در نقض ماده ي هفت وپاراگراف 3 ماده 14(g) پسرش مورد ضرب وشتم ، شكنجه وتحت فشار رواني قرار گرفته است وبه همين خاطر مجبور به اعترف به جرم گرديده است.
3.2 حق پسرش بر مبناي پاراگراف يك ودو ماده ي 9 نقض گرديده است ، به اين خاطر كه او به صورت غير قانوني دستگير شده است وبراي مدت طولاني تحت بازداشت بوده است.
3.3 او ادعا نقض ماده ي 10 را دارد و اعلام ميدارد مدت بازداشت اوليه پسرش طولاني و نا مناسب و بوده است.غذايي كه دريافت مي كرده است ناكافي بوده وبسته هايي كه بوسيله ي خانواده اش براي او فرستاده شده است به دستش نرسيده است.
3.4 خواهان در ادامه ادعا مي كند كه حق پسرش بر مبناي پاراگراف يك ماده ي 14 نقض گرديده است به اين خاطر كه دادگاه جانبدارانه عمل كرده .اصل برائت پسرش (اصل بي گناهي) نقض گرديده بر خلاف پارا گراف 2ماده ي 14 ، به اين خاطر كه يكي از مقامات ارشد پليس در دادگاه متهم را جنايت كار خطرناك ناميد ه است ، اواضافه مي كند كه پاراف 3ماده ي 14(e)نقض گرديده است به اين خاطر كه شاهداني كه به نفع پسرش شهادت مي دادند بدون دليل شهادتشان قلابي و واهي فرض شد و از اداي شهادت محروم گرديدند.
3.5 بالاخره ادعا مي گردد كه حقوق كريموف بر مبناي پاراگراف يك و دو ماده ي شش نقض گرديده است به اين خاطر كه او در دادگاهي غير منصفانه به اعدام محكوم گرديده است واي نقض ماده14 ميثاق ميباشد .
3.6 در حاليكه خواهان به پاراگرف 3ماهدي 14(b)و( d)استناد نمي كند،ارساليه ظاهراً در بر گيرنده پرونده عسگرف وبرادران دولتوف هم مي باشد .
3.7 اقاي نورستوف ادعا نقض ماده ي 7 وپاراگراف 3 ماده ي14(g) را دارد و اعلام ميدارد كه برادرش عسگرف وپسر عمويش عبد المجيد ونظر دولتوف شكنجه گرديده اند ومجبور به اعترف به جرم شده اند.
3.8 پاراگراف يك ودو ماده ي 9 در اين پرونده(مورد)نقض گرديده است به اين خاطر كه آن ها براي مدت طولاني در بازداشت بودند بدون اينكه از اتهام ودستگيري خود مطلع گردند.
3.9 خواهان ادعا مي كند كه حقوق برادرش وپسر عموهايش بر مبناي ماده ي 10 ميثاق همچنين نقض گرديده است،در زمان مرحله اوليه حبس ان ها در مكاني نگهداري مي شوند كه براي حبس طولاني مدت مناسب نبوده است،آن ها هيچ غذايي دريافت نكردند وفقط مقدار محدودي آب به ان ها داده شد وبسته هاي پستي خانودگي اش كه براي آن ها ارسال گرديد هرگز به آنها نرسيد.
3.10 خواهان اعلام مي دارد كه دادگاه بي طرف نبوده است واين مسئله پراگراف 1 ماده 14 را نقض كرده است ، و همچنين به خاطر اظهاراتي مقامات ارشد امنيتي در دادگاه مبني بر جنايتكاران خطرناكي بودن متهمين پاراگراف 3 ماده 14(b ) و) d ) نقض گرديده است .
3.11 بر مبناي گفته هاي خواهان حقوق برادرش وپسر عموهايش در دفاع از خود نقض گرديده است كه اين مسئله نقض پارگرف 3ماده 14(b) و)(d) مي باشد.
3.12 برادران عسگرف ودولتوف به صورت ادعايي قربانيان نقض پاراگراف 3ماده ي 14 مي باشند (e) به خاطر اينكه شهادت شهود به نفع آن ها رد گرديد به اين عنوان كه دروغ (تقلب) است .
3.13 در نهايت خواهان اعلام مي دارد كه حقوق عسگرف وبرادران دولتوف بر مبناي پاراگراف 1و2 ماده ي 6 نقض گرديده است به اين خاطر كه در دادگاهي محكوم به مرگ گرديده اند كه در در ان ماده ي 14 رعايت نشده است .
اظهارات دولت متبوع در مورد كريموف:
4.1 در 20 فوريه 2003 كشور عضو به اطلاع كميته رسانيد كه ، كه دادگاه عالي در سوم دسامبر 2002 حكم اعدام كريموف را به 25 سال زندان تقليل داده است.
4.2 در سوم اوريل 2006 كشور عضو مستنداتي را ارائه كرد كه بر مبناي آن دادگاه عالي پرونده را مورد بررسي قرار داد واعلام داشت كه پسر خواهان مجرم شناخته شده است ، به چندين جرم از جمله: قتل، كه با همدستي متهم ديگر عسگرف،دولتف ،ميرزااف ويورمخمدوف بوده است و در 27 مارس 2000 به مرگ محكوم گرديده است .
4.3 قرباني قتل يك رهبر مخالفين و يكي از اعضاي كميسيون آشتي ملي كه در سال 1997 تأسيس گرديده بود . بعد از از سر گرفته شد كار كميسيون در ژوئن 1997 او به عنوان اولين معاون وزير كشور انتخاب گرديد ، در اين دوره او يك سري اقدامات براي خلع سلاح گروه هاي اپوزيسون انجام داد .
4.4 به همين خاطر او هدف سوء قصد هاي تروريستي قرار گرفت،برمبناي مدارك دادگاه كريم اف وديگر متهمين محكوم قتل،سلاح گرم ومهمات گرديدند در حاليكه به صورت گروهي و سازماندهي شده عمل مي كردند وبه صورت سازمان دهي شده اقدام به راهزني وتخريب عمدي اموال،كسب و غير قانوني و سلاح و مهمات كردند .مجرم شناخته شدنشان تنها به خاطر اعترافشان نبوده است ،(اعترافشان در تحقيقات اوليه نبوده است) بلكه بوسيله ي تعداد زيادي از شهود باضافه ي مدارك شناسايي ، مواجه چهره به چهره ، مدارك بازسازي صحنه ي جنايت وتطبيق صحنه ي جرم ، به دست آوردن سلاح گرم ومهمات (فشنگ )،نتيجه گيري تحقيقات پزشكي ومتخصين امور جنايي باضافه ي ديگر شواهد جمع آوري شده مي باشد تأييد گرديده است.محكوميت كريم اف بر مبناي قانون بوده است ومجازاتش با شدت وپي امد اعمالي را كه مرتكب شده است متناسب بوده است.
4.5 بر مبناي اعلام دادگاه،اتهام خوهان مبني بر اينكه پسرش در جنايت شركت نداشته است بلكه مجبور به اعتراف به جرم در تحقيقات اوليه گرديده ودادگاه او را بر همين اساس گناه كار تشخيص داده است ،بي اساس و بي پايه مي باشد .
4.6 بر طبق اعلام كشور عضو اتهام خواهان مبني بر اينكه پسرش مورد ضرب وشتم قرار گرفته وبه صورت غير قانوني براي مدت طولاني بازداشت گرديده است تا اقرار به جرم كند،رد شده است وغير قابل اثبات است.
اسناد پرونده نشان مي دهد كريموف بعد از جنايت به فدراسيون روسيه رفته است .در 4 مي 2001 دفتر دادستاني او را بصورت غيابي متهم به همدستي به تروريسم كرد وحكم دستگيري او صادر كرد . براين اساس او در 14ژوئن 2001 دستگير گرديد.او در 25 ژوئن 2001 به شهر دوشنبه منتقل گرديد.كشور عضو بدون ارائه ي هيچ گونه اسنادي مستدلي اظهار مي دارد كه كريموف در هنگام رسيدن به دوشنبه توسط پزشك معاينه گرديد ، و ثابت گرديده كه بدن وي هيچ جراحت واثار سوء رفتار نشان نمي دهد.در 28ژوئن 2001 و 30 ژوئن 2001 در طي مواجهه با همدست خود ميرزااُف در حضور وكلا هر دو متهم تأكيد كردند كه در جنايت شركت داشته اند.
4.7 در 3 ژوئن 2001 براي گرديمف وكيل جديدي انتخاب گرديد،در پي بازسازي صحنه ي جرم وجنايت او جزئيات جنايت را تشريح كرد.
4.8 كشور عضو مجدداً بدون هيچ سند مستدلي اظهار مي دارد كه در 9 ژوئن 2001 كريموف مجدداً مورد بررسي پزشكي قرار گرفت ، گزارشي در پرونده موجود است واعلام مي دارد كه بدن كريموف هيچ نشانه ي ضرب وشتمي را نشان نمي دهد وهيچ نوع جراحتي وجود نداشته است .
پرونده عسكرف و برادران دولتف
5. در 27 ژوئن 2004 كشور عضو به اطلاع كميته رسانيد كه با عفو رياست جمهوري ، حكم اعدام عسگرف ودولتف به زندان طويل مدت تقليل يافته است . هر چند در تاريخ هاي 10 مارس 2003 ، 20 سپتامبر2004 و 30 نوامبر2006 از دولت عضو در خواست تأييد گواهي گرديد ،اما هيچ جوابي دريافت نشد.
مسا ئل وخلاصه مذاكرات كميته:
6.1 قبل از در نظر گرفتن هر ادعاي ارائه شده در ارساليه ، كميته ي حقوق بشر بايد بر مبناي بند 93 نظام نامه اجرايي ، تصميم به قابل استماع بودن ارساليه بر مبناي پرتكل اختياري ميثاق بگيرد .
6.2.كميته برسي مينمايد كه همين پرونده در سازمان هاي بين المللي ديگري تحت بررسي نباشد ، بر مبناي ماده 2 و پاراگراف 2 ماده 5 پرتكل اختياري .
6.3 خوهانها ادعا مي نمايند ، حقوق قربانيان ادعايي بر مبني پاراگراف 1و2 ماده ي 9 نقض گرديده ،چرا كه آن ها به صورت غير قانوني بازداشت شده اند وبراي مدت طولاني در بازداشت بودند ، بدون اينكه به ان ها تفهيم اتهام گردد . دولت عضو اعلام ميدارد ،در پي بازشدن پرونده جنائي قتل بر اساس گواهي ديگر همدستان خوانده ، او به شركت در قتل متهم گرديد و يك حكم جلب سيار صادر گرديد. دولت هيچ اظهاري در باره همين موضوع براي پرونده برادران نورستو وپسر عموهايش بيان ننموده است . كميته متذكر مي شود كه منابع و مدارك در دسترش به او اجازه نمي دهد، كه تاريخ دقيق دستگيري ها را مشخص نمايد و همچنين مطرح گرديدن اين اتهامات در دادگاه نامشخص است . در اين شرايط كميته اين قسمت از ارساليه را غير معتبر مي داند ، شرايط قابل قبول بودن و ياغير قابل قبول بودن در ماده ي 2و5 پاراگراف 2 ماده 5(b) پرتكل اختياري آمده است.
6.4 هر دو خواهان ادعا مي نمايند كه پاراگراف 1 ماده ي 14 نقض گرديده است ودادگاه اصل انصاف را رعايت نكرده ، و همچنين دادگاه تحت نفوذ قرار گرفته است (پاراگراف2.9 و 2.18 از قبل آمده).دولت عضو هيچ گونه اظهاري در اين باره اعلام ننموده است . به هر حال كميته اعلام مي كند كه دولت عضو بايد همه ي ادعاها را بصورت ويژه مورد ارزيابي قرار دهد . به دادگاه هاي كشور هاي عضو تذكر وياد آوري ميگردد كه حقايق و مدارك را به صورت ويژه مورد ارزيابي قرار دهند ، در غير اين صورت معلوم مي گردد كه ارزيابي و سنجش يك جانبه (دلخواه ) بوده و يا به منظور كتمان عدالت بوده است .(6) به هر حال تشخيص عادلانه بودن دادرسي بر مبناي ماده 14 ميثاق در صلاحيت كميته مي باشد . لذا در اين مورد كميته اعلام مي دارد كه خواهان نتوانسته است به اندازه كافي دليل ارائه كند و لذا اين قسمت از ارساليه غير قابل قبول مي باشد ، بر مبناي ماده 2 پروتكل اختياري .
6.5 خواهان ها ادعا مي كنند كه بر عكس اقتضاعات پاراگراف 3 ماده 14 (e) دادگاه شهادت شهود ، به نفع قربانيان ادعائي را استماع كرده ولي به سادگي انها را رد كرد است . كشور عضو هيچ تحقيقي در اين باره انجام نداده است . به هر حال كميته متذكر مي گردد كه مدارك موجود نشان مي دهد كه دادگاه واقعا" شهادت را مورد ارزيابي قرار داده است . و به عنوان يك استراتژي دفاعي به حساب اورده است ، به اضافه اين اتهامات به صورت اصولي مربوط به ارزيابي حقايق ومدارك بوده است . كميته مجددا اظهار ميدارد كه عموما دادگاه كشور عضو بايد حقايق ومدارك را مورد ارزيابي قرار دهد در غير اين صورت ارزيابي يك جانبه ويا كتمان عدالت خواهد بود . به خاطر فقدان اطلاعات مناسب و كافي ، كميته اين قسمت ارساليه را غير قابل قبول ميداند ، بر مبناي ماده 2 پروتكل اختياري.
6.6 كميته ما بقي ادعاهاي اقايان كريموف ونورستوف را بر اساس پاراگراف 2 ماده 10 مربوط به چهار قرباني ادعائي (b
و (d) به اندازه كافي قابل قبول رسيدگي ميداند .
7.1 كميته حقوق بشر ارساليه را با توجه به همه اطلاعات قابل دسترس دو طرف مورد بررسي قرار داده است ، همان طور كه در پاراگراف 1 ماده 5 پروتكل اختياري مقرر گرديده است .
7.2 خواهان ها ادعا مي كنند كه قربانيان ادعائي مورد ضرب و شتم و شكنجه توسط ماموران تحقيق قرار گرفته اند ، بدين منظور كه اعتراف به جنايت كنند . كشور عضو در مورد اقاي كريموف جواب داده است ، واعلام كرده اين ادعاها با اسناد پرونده هم خواني ندارند و اينكه قرباني ادعائي توسط پزشك دو بار معاينه گرديده است و هيچ اثار ي از شكنجه در بدن او يافت نشده است .دولت عضو هيچ اظهاري در باره شكنجه ادعائي اقاي عسگرف و برادران دولتوف نكرده است . با وجود نبودن هيچ اطلاعات مناسب از طرف دولت عضو حق را بايد به ادعاهاي خواهان داد. كميته اعلام مي دارد كه هر گاه شكايتي در مورد بد رفتاري طبق اصل 7 اعلام گردد، دولت عضو بايد به سرعت تحقيقات بي طرفانه اي را اغاز نمايد .(7)
در اين مورد خواهان ها شرح مفصلي از جزئيات شكنجه شدن اقايان كريموف ، عسگرف و برادران دولتوف ارائه كرده اند .كميته اين طور در نظرميگيرد كه در اين وضعيت دولت عضو نتوانسته است نشان دهد كه مقاماتش به اندازه كافي عدم شكنجه را به اثبات رسانده اند . كميته به اين نتيجه ميرسد كه حقايق ارائه شده نقض اصل 7 و پاراگراف 3 ماده 14 (g ) ميثاق مي باشد .
هر دو خواهان ادعا مي كنند كه شرايط بازداشت در محل وزارت كشور به نسبت زمان طولاني بازداشت ، نامناسب بوده است .انها متذكر مي گردند كه قربانيان ادعائي به صورت غير قانوني بيشتر از زمان مقرر گرديده در قانون ، در محل وزارت كشور بازداشت بوده اند.در طي اين دوره هيچ بسته ارسالي از طرف خانواده شان دريافت نكرده اند ،غذاي انها كافي نبوده است . علاوه بر ان به اقاي عسگرف وبرادران دولتوف در سه روز اول بازداشت غذا داده نشده است .دولت عضو در اين مورد هيچ اظهار ي نكرده است ، لذا حق را بايد به خواهان داد ،.بنابراين كميته با توجه به واقعيت هاي اظهار شده نقض بند 10 ميثاق را توسط دولت عضو درباره اقاي كريموف و عسگرف وبرادران دولتوف اعلام ميدارد .
7.4 اقاي كريموف واقاي نورستوف ادعا ميكنند حق قربانيان ادعائي در اصل برائت شان نقض گرديده است بخاطر اينكه وقتي با دستبند در قفس فلزي قرار داشتند ، و خواستار باز كردن دستانشان شدند بوسيله يك مقام رسمي عالي رتبه دولتي جنايت كاران خطر ناكي ناميده شدند كه ممكن است فرار كنند .دولت عضو هيچ اظهاري در رد اين ادعا نكرده است لذا در اين شرايط بايد ادعاي خواهان ها را قبول كرد .كميته بر مبناي حقايق ارائه شده نقض حقوق متهمين ادعائي را بر مبناي پاراگراف 3 اصل 14 ميثاق اعلام ميدارد.
7.5 هر دو خواهان نقض پاراگراف 3 ماده 14 را (b)و( d)اعلام ميدارند .اولين خواهان ادعاي نقض حق كريموف در دفاع از خود را دارد ، هر چند براي او وكيلي در مراحل اوليه تحقيقات مشخص شده بود ، اما وكيل بندرت در جلسات باز جوئي شركت مي كرد .اين مسئله تا زمان استخدام وكيلي جديد توسط خانواده اش ادامه داشت .اقاي نورستوف ادعا ميكند كه برادرش عسكرف در اوايل تحقيقات وكيل نداشته است ، با وجود اينكه اتهام قتل بوده است . زماني هم كه براي او وكيل تسخيري مقرر گرديد وكيل به صورت غير موثر عمل كرد . همچنين زماني كه براي او وكيلي خصوصي از طرف خانواده تعيين گرديد ، وكيل مجبور به استعفا گرديد. كشور عضو اين ادعا را رد نكرده است ، در اين شرايط كميته حق را به جانب خواهان مي دهد كميته اعلام مي دارد در پرونده هاي قضائي با مجازات هاي سنگين ، وكيل بايد در همه مراحل دادرسي حضور داشته باشد .دراين مورد كميته به اين جمع بندي رسيده است كه حقوق اقايان كريموف وعسگرف بر مبناي پاراگراف 3 ماده 24 (b)و( d )نقض گرديده است .
7.6 كميته اعلام ميدارد كه محكوميت به اعدام در دادگاهي كه مقتضيات محاكمه عادلانه را ندارد نقض ماده 6 ميثاق است .، در اين مورد حكم اعدام اعلام شده درباره همه قربانيان نقض ماده 7 و پاراگراف 3 ماده 14 ( g )به اضافه نقض پاراگراف 2 ماده 14 ميثاق ميباشد .علاوه بر ان در حكم اعدام اقايان كريموف وعسگرف نقض اصل دادرسي عادلانه بر مبناي هر پاراگراف 3 ماده 14 ميباشد .بر مبناي نتيجه گيري كميته حقوق قربانيان ادعائي بر اساس پاراگراف 6 ميثاق نقض گرديده است .
8 . كميته حقوق بشر كه بر مبناي پاراگراف 4 ماده 5 پروتكل اختياري ميثاق حقوق مدني سياسي انجام وظيفه مي نمايد ، بر اين نظر است كه حقوق اقايان دولتوف بر مبناي پاراگراف 2ماده 14 نقض گرديده است همچنين حقوق اقايان كريموف وعسگرف بر مبناي پاراگراف 2 اصل 6 ، اصل 7 وپاراگراف 3 اصل 14 ( g ) اصل 10 و پاراگراف 2 و 3 ماده 14 نقض گرديده است .
9 .بر مبناي پاراگراف 2 ماده 3 ( a)كنواسيون دولت عضو بايد جبران خسارت اقايان كريموف وعسگرف و عبدالمجيد و نظر دولتوف را نموده وغرامت پرداخت نمايد .دولت عضو همچنين موظف است از تكرار نقض هاي مشابه در اينده اجتناب نمايد .
10. ياد اور مي گردد كه با عضويت در پروتكل اختياري ، كشور عضو صلاحيت كميته را در تشخيص نقض ميثاق به رسميت شناخته ، و بر مبناي ماده 2 كنوانسيون ، متعهد به اجراي ميثاق در قبال همه اتباع و اشخاص ساكن در سرزمين خود مي باشد . و همچنين متعهد به پرداخت غرامت در صورت نقض ان مي گردد. كميته اميدوار است كشور عضو طي 90 روز اطلاعاتي را درباره اقدامات انجام شده ، درباره نظرات كميته دريافت نمايد ، از كشور عضو خواسته ميشود نظريه كميته را در رسانه ها منتشر نمايد. اين متن به زبانهاي انگليسي ، فرانسه و اسپانيايي منتشر گرديد .(متن اصلي انگليسي مي باشد ) ترجمه هي عربي ، چيني و روسي در گزارش سالانه خواهد امد .
اعضائ شركت كننده در جلسه از اين قرار است : The following members of the Committee participated in the examination of the present communication: Mr. Abdelfattah Amor, Mr. Prafullachandra Natwarlal Bhagwati, Ms. Christine Chanet, Mr. Maurice Glèlè Ahanhanzo, Mr. Yuji Iwasawa, Mr. Edwin Johnson, Mr. Walter Kälin, Mr. Ahmed Tawfik Khalil, Mr. Rajsoomer Lallah, Ms. Zonke Zanele Majodina, Ms. Iulia Antoanella Motoc, Mr. Michael O'Flaherty, Mr. José Luis Pérez Sanchez-Cerro, Mr. Rafael Rivas Posada, Sir Nigel Rodley and Mr. Ivan Shearer
نكات
1.هم خواهان و هم دولت عضو دو اسم Mr. Nursatov's brother: Saidabror Askarov and Said Rezvonzod بكار بردند .
2 .پرتكل اختياري در 4 اوريل 1999 براي كشور عضو الزام اور گرديد .
3. خواهان اعلام ميدارد كه دادرسي در دادگاه نظامي انجام گرديد به اين خاطر كه يكي از متهمين نظامي بوده است .
4 .
5 .خواهان ادعا ميكند كه يكي از كساني كه برادرش را شكنجه كرده است رسولف ،معاون بخش جنائي دوشنبه بوده است . او هر روز به بازداشتگاه سر مي زده و هرگاه خبر دلخواه خود را دريافت نمي كرده است ، متهم را مي زده است .
6 .به inter alia, Communication No 541/1993, Errol Simms v. Jamaica, Inadmissibility decision adopted on 3 April 1995, paragraph 6.2. مراجعه شود .
جنرال كامنت شماره 7, No. 20 [44], adopted on 3 April 1992, paragraph 14
8 . براي مثال به Aliev v Ukraine, Communication 781/1997, Views adopted on 7 August 2003, paragraph 7.2 مراجعه شود .
© 1996-2001 Office of the United Nations High Commissioner for Human Rights Geneva, Switzerland
تهيه كننده و متر جم سيد جواد مشير Bottom of Form
