هدف از تاسیس این وبلاگ

بنام خدا
هدف از تاسیس این وبلاگ
به عنوان کسی که طعم تلخ نقض حقوق بشر را چشیده وهنوز هم عوارض تلخ این نقض ها را هرشب و روز تجربه میکند ، برآن شدم تا تجربیات ودیدگاه های خود را در این زمينه بیان نمايم ، به این امید که بتوانم اندکی از ابعاد تلخ واسفبار نقض حقوق بشر را برای قربانیان وناقضان این حقوق روشن سازم . چون براین باورم که شناخت ومطالبه ی حقوق بشر توسط شهروندان ودرک عواقب نقض حقوق بشر از طرف ناقضان آن می توند زمینه ساز داشتن جامعه ی بهتر باشد. به عنوان کسی که در سن 16سالگی در جبهه ها شرکت داشته وبه اسارت نیرو های عراقی درآمده ودر مدت 5/8سال شاهد نقض حقوق بشر بوده وهنوز هم عواقب جسمی وروحی این دوران را تجربه می کنم ، برآن شدم تا تجربیات خود و همه ی کسانی که در این مورد نظریه ای دارند را در این وبلاگ به صورت آزاد منعکس نمایم.
در زمان اسارت از شدت گرسنگی خوابم نمی برد واز فرط گرسنگی از خواب زود هنگام بیدار می شدم .اکنون هر شب به امید این که بتونم 8 ساعت راحت بخوابم با انواع قرص ها به رخت خواب می روم ولی افسوس که پس از 4 ساعت از درد گرفتگی عضلات از خواب بیدار می شوم وسال هاست که خواب خوب را تجربه نکرده ام ، از درد رنج من ، صدام و حکومت بعث هیچ سودی نبرده اند، ولی درد من مانده است .اگر زندانبان عراقی با مقوله ی حقوق بشر آشنا بود وحکومت عراق درک می کرد که با نقض حقوق بشر نمی تواند عمر بیشتری داشته باشد ،به هیچ وجه این فجایع اتفاق نمی افتاد .
امروز شاهد آن بودیم که بازداشتگاه کهریزک تعطیل شد اگر مسؤلین این بازداشتگاه ومردم به حقوق وتکلیف خود آشنا بودند. چنین بازداشتگاهی هرگز تأسیس نمی گردید. اگر نیروهای امنیتی ،نظامی وقضایی با اصول مترقی حقوق بشر اندک اشنایی داشتند هیچ کس مورد شکنجه وآزار قرار نمی گرفت.اگر مسؤلین کشور با دقت بیش تری به مفاهیم حقوق بشر نگاه می کردند وبین مفهوم واقعی حقوق بشر واستفاده ابزاری دولت ها غربی از این حقوق تمایز قائل بودند ،به خوبی درک میکردند که با رعایت این حقوق بیشتر وبهتر می توانند حکومت کنند و در عین حال محبوب ملت خویش هم باشند.[1]
دیر یا زود ديگر زندانیان هم آزاد خواهند شد،ولی اثرات جسمی وروحی این مدت همیشه همراه آنها خواهد بود .اگر مسؤلین وکارکنان این بازداشتگاه ها تصویر روشنی از اثرات وزیان هاي روحي وجسمي نقض حقوق جوانان بازداشت شده می داشتند ، هرگز راضی به این اعمال نبودند . جوانان وبازداشت شدگان آزاد خواهند شد ، وبرای حداقل چهل یا پنجاه سال خاطرات این دوران را برای دیگران تعریف خواهند کرد. شاید افسانه های دروغین هم برای ان ساخته شود و یک کلاغ چهل کلاغ شود . حتی اگر بتوان با سانسور شدید و گرفتن تعهد از زندانیان انان را از افشای حقایق بازداشت ، حقایق باز توسط زندانبان ها وکارکنان زندان در اینده افشا خواهد شد ، پس بهترین راه جلو گیری از شرمساری در اینده ، رفتار خوب با زندانیان وقبول نظارت سازمان های مستقل مردم نهاد ، دلسوز وغیر وابسته است[2]
حقوق بشر بیش تر گمشده ی حاکمان ومسؤلین بايد باشد تا مردم . در دهکده ی جهانی امروز که همه دیوار های آن از شیشه های شفاف می باشند وبا تکنولوژی ارتباطی مدرن حتی دیوارهای زندان ها هم شیشه ای شده است و اخبار نقض یا رعایت حقوق بشر به سرعت در تمام جهان منعکس میشود ،هیچ چاره ا ی جز رعایت حقوق بشر نیست .[3] [4]
امروزه با این شفافیت ودیوار های شیشه ای مردم سفره ها ،زندان ها ،آزادی ها ،رفاه مادی و... را با همسایگان خود مقایسه می کنند و خود را صاحب حق شهروندی می دانند . پس برای بیش تر وبهتر کردن حکومت وتوسعه وترقی کشور هیچ راهی جز رعایت حقوق بشر وجود ندارد .
سید جواد مشیر



1 1 در صورت رعایت حقوق بشر از جمله ازادی رسانه های مستقل ، چرخش نخبگان ، پاسخگو بودن مسئولین و........عیب ها و ضعفهای حکومت خیلی زود اشکار می گردد وحکومت به زودی میتواند اشکالات را رفع نماید . رفع به موقع اشکالات و تخلفات باعث رضایت مندی مردم است .[1]
تصور کنید قبل از تعطیلی کهریزک به دستور رهبری سازمان مستقل مردم نهادی گزارشی را در این زمینه در مطبوعات منتشر می کرد ، [2]
امریکا با ان همه پیشرفت تکنولوژیک و قدرت رسانه ای نتوانست از افشای جنایت ابو غریب جلو گیری نماید .[3]
امریکا با ان همه پیشرفت تکنو لوژیک و قدرت رسانه ای نتوانست از افشای فجایع اب قریب جلو گیری نماید .[4]